Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Oś koń­czyn dol­nych zmie­nia się wraz z wie­kiem dziec­ka. Dziec­ko ro­dzi się ze szpo­ta­wy­mi ko­la­na­mi (wy­gię­cie na ze­wnątrz, ko­lan­ka się nie scho­dzą) co za­czy­na być wy­raź­niej wi­docz­ne, gdy za­czy­na cho­dzić.

W mo­men­cie roz­po­czę­cia cho­dze­nia ko­la­na ko­ry­gu­ją się stop­nio­wo do po­zy­cji po­śred­niej, a na­stęp­nie ok. 18.-24. mie­sią­ca ży­cia po­ja­wia się ko­śla­wość (wy­gię­cie do środ­ka, ko­la­na się sty­ka­ją, sto­py są roz­sta­wio­ne), któ­ra na­ra­sta do 3.-4. roku ży­cia, po czym stop­nio­wo się zmniej­sza.

W oko­li­cy 7-11 uro­dzin (w za­leż­no­ści od au­to­rów) do­cho­dzi do osta­tecz­ne­go wy­kształ­ce­nia się osi koń­czyn. Na każ­dym z tych eta­pów wy­stę­pu­ją­ca szpo­ta­wość bądź ko­śla­wość – może być ona fi­zjo­lo­gicz­na lub pa­to­lo­gicz­na.

W przy­pad­ku ko­śla­wo­ści ko­lan pa­to­lo­gicz­nej mó­wi­my wte­dy, kie­dy od­le­głość mię­dzy kost­ka­mi przy­środ­ko­wy­mi pod­udzi wy­no­si >5 cm.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.