Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Po pierw­sze, cho­ro­by pa­so­żyt­ni­cze nie są tak po­wszech­ne jak to się zwy­kło uwa­żać. We­dług ra­por­tów WHO i ba­dań epi­de­mio­lo­gicz­nych, Pol­ska na­le­ży do kra­jów o rzad­kim wy­stę­po­wa­niu cho­rób pa­so­żyt­ni­czych prze­wo­du po­kar­mo­we­go.

Do naj­częst­szych cho­rób prze­wo­du po­kar­mo­we­go, wy­stę­pu­ją­cych u 10% dzie­ci, na­le­ży owsi­ca. Dane epi­de­mio­lo­gicz­ne co do dru­giej naj­częst­szej cho­ro­by pa­so­żyt­ni­czej – lam­blio­zy są nie­jed­no­znacz­ne i jej czę­stość okre­śla­na jest na 1-10% po­pu­la­cji dzie­cię­cej). Po­zo­sta­łe cho­ro­by pa­so­żyt­ni­cze prze­wo­du po­kar­mo­we­go (glist­ni­ca, ta­siem­czy­ce) wy­stę­pu­ją w Pol­sce rzad­ko (<1%).

Po dru­gie, dia­gno­sty­ka tych cho­rób jest mało in­wa­zyj­na i dość pro­sta. W przy­pad­ku więk­szo­ści pa­so­ży­tów wy­kry­wa się jaja w kale. Za­zwy­czaj od­da­je się do ba­da­nia 3 prób­ki (z 3 róż­nych wy­próż­nień), aby zmniej­szyć ry­zy­ko wy­ni­ku fał­szy­wie ujem­ne­go. Ba­da­nie to ma bar­dzo ogra­ni­czo­ną przy­dat­ność w przy­pad­ku owsi­cy, jed­nak owsi­ki wi­dać prak­tycz­nie go­łym okiem – ro­dzi­ce mogą je za­uwa­żyć bez­po­śred­nio w oko­li­cy od­by­tu, na stol­cu bądź w pie­lusz­ce. W przy­pad­kach wąt­pli­wych za­ra­że­nie moż­na po­twier­dzić wy­ko­nu­jąc wy­maz z oko­li­cy od­by­tu przy uży­ciu ta­śmy ce­lo­fa­no­wej.

Po trze­cie, nie ma jed­ne­go leku sku­tecz­ne­go wo­bec wszyst­kich pa­so­ży­tów a i daw­ko­wa­nie róż­ni się w za­leż­no­ści od ro­dza­ju in­fe­sta­cji (za­ra­że­nia).

Po czwar­te, cho­ro­by pa­so­żyt­ni­cze mają nie­cha­rak­te­ry­stycz­ne ob­ja­wy a tak­że czę­sto przy­pi­su­je im się ob­ja­wy, któ­re czę­sto wy­stę­pu­ją u dzie­ci z róż­nych przy­czyn nie­ko­niecz­nie mają zwią­zek z in­fe­sta­cją. Do­brym przy­kła­dem jest prze­wle­kły ka­szel. Owszem, w glist­ni­cy ka­szel jest jed­nym z ob­ja­wów, ale wy­stę­pu­ją­cym w okre­sie mi­gra­cji gli­sty z prze­wo­du po­kar­mo­we­go do dróg od­de­cho­wych. Ten okres trwa za­zwy­czaj oko­ło 2 ty­go­dni. Wąt­pli­wym jest więc, aby prze­wle­kły ka­szel (po­wy­żej 4-6 ty­go­dni) mógł być spo­wo­do­wa­ny glist­ni­cą.

Po pią­te, co­raz czę­ściej mówi się o moż­li­wo­ści po­wsta­nia le­ko­opor­no­ści na leki prze­ciw­pa­so­żyt­ni­cze, po­dob­nej jaka wy­stę­pu­je w przy­pad­ku an­ty­bio­ty­ków, a więc po­wszech­ne ich sto­so­wa­nie mo­gło­by się wią­zać z bra­kiem moż­li­wo­ści te­ra­peu­tycz­nych w przy­szło­ści.

Pod­su­mo­wu­jąc, ru­ty­no­we od­ro­ba­cza­nie wy­da­je się być nie­uza­sad­nio­ne. W za­mian war­to sku­pić się na pro­fi­lak­ty­ce: od­po­wied­nich na­wy­kach hi­gie­nicz­nych, do­kład­nym my­ciu rąk, my­ciu wa­rzyw i owo­ców, uni­ka­niu spo­ży­wa­nia su­ro­we­go mię­sa i jego pra­wi­dło­wej ob­rób­ce ciepl­nej, a w ra­zie nie­po­ko­ją­cych ob­ja­wów – pra­wi­dło­wej dia­gno­sty­ce.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.