Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Zgrzy­ta­nie zę­ba­mi u dzie­ci (nie wie­dzieć cze­mu) naj­czę­ściej ko­ja­rzo­ne jest z obec­no­ścią pa­so­ży­tów w prze­wo­dzie po­kar­mo­wym (a to tak na­praw­dę wy­jąt­ko­wo rzad­ka przy­czy­na).

Etio­lo­gia na­wy­ko­we­go nie­świa­do­me­go zgrzy­ta­nia i za­ci­ska­nia zę­bów (tzw. bruk­sizm) jest zło­żo­na i nie do koń­ca po­zna­na. Wśród przy­czyn wy­mie­nia się: czyn­ni­ki miej­sco­we w ja­mie ust­nej (głów­nie za­bu­rze­nia zgry­zo­wo-zwar­cio­we) oraz ogól­ne, w tym stres, za­bu­rze­nia emo­cjo­nal­ne, psy­chicz­ne, neu­ro­lo­gicz­ne, za­bu­rze­nia hor­mo­nal­ne (jak np. nad­czyn­ność tar­czy­cy), cho­ro­by prze­wo­du po­kar­mo­we­go (pa­so­żyt­ni­cze, cho­ro­ba re­fluk­so­wa), nie­do­ży­wie­nie (w tym nie­do­bo­ry wi­ta­min i ma­gne­zu), aler­gie (np. aler­gicz­ny nie­żyt nosa i ast­ma), prze­rost mig­dał­ków, nie­któ­re leki dzia­łą­ją­ce ośrod­ko­wo, bier­ne pa­le­nie pa­pie­ro­sów, za­bu­rze­nia snu i chra­pa­nie, mo­cze­nie noc­ne.

U ma­łych dzie­ci może być zwią­za­zek z nie­doj­rza­ło­ścią ukła­du mię­śnio­wo-ner­wo­we­go, a u star­szych, w okre­sie wy­mia­ny uzę­bie­nia – z nie­sta­bil­no­ścią oklu­zyj­ną. Te po­sta­cie czę­sto ustę­pu­ją sa­mo­ist­nie.

Pod­su­mo­wu­jąc – naj­le­piej wy­brać się z sy­nem do le­ka­rza den­ty­sty, któ­ry stwier­dzi bądź wy­klu­czy przy­czy­ny sto­ma­to­lo­gicz­ne i w ra­zie po­trze­by za­le­ci dal­sze dzia­ła­nie.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.