Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Za­bu­rze­nia in­te­gra­cji sen­so­rycz­nej to zło­żo­ny pro­blem, któ­ry może się ob­ja­wiać już w okre­sie nie­mow­lę­cym. Nie za­wsze je­ste­śmy w sta­nie im za­po­biec, gdyż na ry­zy­ko ich wy­stą­pie­nia mają wpływ też czyn­ni­ki ge­ne­tycz­ne:

• ni­ska (<2,5 kg) lub wysoka (>4 kg) masa uro­dze­nio­wa,
• ni­ska oce­na w ska­li AP­GAR (po­ni­żej 7pkt w 1min),
• in­fek­cje i nie­wy­dol­ność szyj­ki ma­ci­cy oraz od­kle­je­nie ło­ży­ska.

Spe­cja­li­ści pod­kre­śla­ją jed­nak, że ogra­ni­cza­nie bodź­ców i do­znań dzie­ciom (za­kła­da­nie nie­drap­ków, brak ak­tyw­no­ści na świe­żym po­wie­trzu, za­bra­nia­nie wszel­kich „bru­dzą­cych” za­baw) może mieć ne­ga­tyw­ny wpływ na ich roz­wój i sprzy­jać wy­stą­pie­niu za­bu­rzeń SI.

Do pierw­szych ob­ja­wów mo­gą­cych wy­stą­pić już w okre­sie nie­mow­lę­cym na­le­żą:

• nie­chęć do przy­tu­la­nia czy od­py­cha­nie ro­dzi­ców,
• zła to­le­ro­wan­cja co­dzien­nych za­bie­gów pie­lę­gna­cyj­nych,
• pro­ble­my ze snem i za­sy­pia­niem,
• trud­no­ści z wy­ci­sze­niem,
• czę­ste ma­ru­dze­nie, draż­li­wość, płacz,
• pro­ble­my z je­dze­niem,
• trud­no­ści w kar­mie­niu,
• gry­zie­nie lub szczy­pa­nie sie­bie i in­nych,
• ude­rza­nie gło­wą o przed­mio­ty,
• duża wraż­li­wość na ja­sne świa­tło i dźwię­ki.

W ra­zie wąt­pli­wo­ści war­to skon­sul­to­wać się z te­ra­peu­tą SI, któ­ry oce­ni dziec­ko pod ką­tem za­bu­rzeń in­te­gra­cji sen­so­rycz­nej.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.