Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Cho­ro­ba lo­ko­mo­cyj­na ob­ja­wia się za­zwy­czaj pod po­sta­cią wy­mio­tów u po­dró­żu­ją­ce­go dziec­ka, jed­nak nie za­wsze są one do­mi­nu­ją­cym ob­ja­wem.

Do in­nych ob­ja­wów su­ge­ru­ją­cych cho­ro­bę lo­ko­mo­cyj­ną u dziec­ka na­le­żą:

• nud­no­ści,
• bla­dość skó­ry,
• po­ce­nie się,
• ból gło­wy,
• su­chość w ja­mie ust­nej.

Nie ma le­ków w 100% sku­tecz­nych w za­kre­sie zmniej­sza­nia ob­ja­wów cho­ro­by lo­ko­mo­cyj­nej.

W celu zmniej­sze­nia ich wy­stą­pie­nia za­le­ca się:

• re­gu­lar­ne prze­rwy w po­dró­ży,
• spo­ży­cie lek­kie­go po­sił­ku przed po­dró­żą,
• od­po­wied­nie na­wod­nie­nie.

War­to za­dbać rów­nież o wszyst­kie „tech­nicz­ne” roz­wią­za­nia: wy­wa­że­nie kół w sa­mo­cho­dzie do zera, pra­wi­dło­wo do­bra­ny i za­mon­to­wa­ny fo­te­lik sa­mo­cho­do­wy, za­sło­nię­cie bocz­nej szy­by i de­mon­taż za­głów­ka tak, aby dziec­ko mo­gło ob­ser­wo­wać „spo­koj­niej­szy” ob­raz w tyl­nej szy­bie, usu­nię­cie mdlą­cych za­pa­chów z auta.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.