Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Czę­stość wy­stę­po­wa­nia na­pię­cio­we­go bólu gło­wy osią­ga szczyt w wie­ku od 30 do 39 lat i nie­znacz­nie zmniej­sza się wraz z wie­kiem. Naj­czę­ściej są to bóle ła­god­ne, jed­nak u oko­ło 3% pa­cjen­tów są do­kucz­li­we i prze­wle­kle, przez co wpły­wa­ją na co­dzien­ne funk­cjo­no­wa­nie i po­wo­du­ją nad­uży­wa­nie le­ków prze­ciw­bó­lo­wych.

Ból na­pię­cio­wy naj­czę­ściej jest obu­stron­ny, uci­ska­ją­cy – cho­rzy po­rów­nu­ją go do uczu­cia, jak­by ktoś im gło­wę ści­skał w ima­dle lub mie­li za­ło­żo­ną cia­sną ob­ręcz. Do­le­gli­wo­ściom nie to­wa­rzy­szą wy­mio­ty ani pul­so­wa­nie w gło­wie. Po­ja­wia się rano lub w cią­gu dnia, ból nie wy­bu­dza w nocy.

Trwa od kil­ku­dzie­się­ciu mi­nut do kil­ku dni. Po­ja­wia z róż­ną czę­sto­tli­wo­ścią: raz w mie­sią­cu, do kil­ku­na­stu razy w mie­sią­cu.

Na ból wpły­wa wie­le czyn­ni­ków wy­zwa­la­ją­cych ta­kich jak: stres, emo­cje, głód, od­wod­nie­nie, wy­si­łek fi­zycz­ny, zmę­cze­nie, nad­mier­na lub zbyt mała ilość snu.

W ba­da­niu le­kar­skim nie ma żad­nych od­chy­leń, rów­nież ba­da­nia ob­ra­zo­we gło­wy typu to­mo­gra­fia nie wy­ka­zu­ją nie­pra­wi­dło­wo­ści.

Le­cze­nie na­pię­cio­we­go bólu gło­wy jest zło­żo­ne:

• sto­so­wa­nie le­ków: prze­ciw­bó­lo­we nie­ste­ro­ido­we, leki prze­ciw­za­pal­ne, pa­ra­ce­ta­mol, leki prze­ciw­de­pre­syj­ne (leki prze­ciw­de­pre­syj­ne mają udo­wod­nio­ną sku­tecz­ność w wie­lu do­le­gli­wo­ściach bó­lo­wych),
• uni­ka­nie czyn­ni­ków wy­zwa­la­ją­cych – dba­nie o od­po­wied­nie na­wod­nie­nie, re­gu­lar­ne przyj­mo­wa­nie po­sił­ków, za­pew­nie­nie opty­mal­nej ilość snu,
• psy­cho­te­ra­pia,
• tre­ning ra­dze­nia so­bie ze stre­sem,
• tech­ni­ki re­lak­sa­cyj­ne,
• za­bie­gi fi­zjo­te­ra­peu­tycz­ne,
• EMG bio­fe­ed­back.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.