Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Cu­krzy­ca typu 1 i cu­krzy­ca typu 2 mogą wy­stę­po­wać ro­dzin­nie, po­nie­waż obie cho­ro­by mają pod­ło­że ge­ne­tycz­ne. W przy­pad­ku cu­krzy­cy typu 2 dzie­dzi­cze­nie ma na­wet więk­szy wpływ na wy­stą­pie­nie cho­ro­by. Przy­pad­ków cu­krzy­cy typu 2 też jest wię­cej, po­nie­waż na czyn­ni­ki ge­ne­tycz­ne na­kła­da­ją się złe na­wy­ki ży­wie­nio­we, oty­łość, brak ak­tyw­no­ści fi­zycz­nej.

Na za­cho­ro­wa­nie na cu­krzy­cę typu pierw­sze­go nie mamy wpły­wu. I nie­ko­niecz­nie mu­si­my ją odzie­dzi­czyć. Ry­zy­ko spon­ta­nicz­ne­go za­cho­ro­wa­nia w po­pu­la­cji ogól­nej wy­no­si oko­ło 0,4%.

W ro­dzin­nym dzie­dzi­cze­niu dane epi­de­mio­lo­gicz­ne mó­wią, że gdy na cu­krzy­cę typu 1 cho­ru­je ko­bie­ta to ry­zy­ko za­cho­ro­wa­nia jej dziec­ka wy­no­si 1,3-4%. Je­śli na cu­krzy­cę typu 1 cho­ru­je męż­czy­zna to ry­zy­ko za­cho­ro­wa­nia jego po­tom­stwa wy­no­si 6-9%.

Je­śli cho­ro­ba do­ty­czy oboj­ga ro­dzi­ców to ry­zy­ko za­cho­ro­wa­nia ich dzie­ci wy­no­si 20-30%. Więc praw­do­po­do­bień­stwo, że u Two­je­go dziec­ka rów­nież wy­stą­pi cu­krzy­ca jest małe.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.