Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Pro­ble­my z kar­mie­niem u dzie­ci czę­sto są bar­dzo zło­żo­ne i są wy­pad­ko­wą wie­lu czyn­ni­ków – aspek­tów za­rów­no so­ma­tycz­nych, jak i psy­cho­lo­gicz­nych. Fak­tycz­nie czę­sto w wy­wia­dzie u dzie­ci z pro­ble­mem z je­dze­niem jest ja­kiś czyn­nik (np. in­fek­cja), któ­ry może spo­wo­do­wać nie­chęć do je­dze­nia.

Je­śli dziec­ko nie przy­bie­ra pra­wi­dło­wo na ma­sie, jest to wy­raź­ny znak, że po­win­no się in­ter­we­nio­wać. Być może jest to mo­ment, kie­dy na­le­ża­ło­by roz­po­cząć roz­sze­rza­nie die­ty.

Nie­do­sta­tecz­ne przy­ro­sty są jed­nym ze wska­zań do wcze­śniej­sze­go niż 6 mie­się­cy (24 ty­go­dnie) roz­po­czę­cia wpro­wa­dza­nia po­kar­mów sta­łych. Naj­le­piej, gdy­by de­cy­zja była pod­ję­ta wspól­nie z pe­dia­trą lub ga­stro­lo­giem. Rów­nież ewen­tu­al­na dal­sza dia­gno­sty­ka może być za­le­co­na po kon­sul­ta­cji z ga­stro­en­te­ro­lo­giem dzie­cię­cym. Le­ka­rze tej spe­cjal­no­ści mają naj­więk­sze do­świad­cze­nie w pro­wa­dze­niu pa­cjen­tów z pro­ble­ma­mi ży­wie­nio­wy­mi.

W nie­któ­rych przy­pad­kach wska­za­na jest też dia­gno­sty­ka i opie­ka wie­lo­spe­cja­li­stycz­na. Moż­na za­py­tać swo­je­go pe­dia­try, gdzie znaj­du­je się naj­bliż­szy ośro­dek dia­gno­zo­wa­nia i le­cze­nia za­bu­rzeń od­ży­wia­nia i trud­no­ści w kar­mie­niu dzie­ci.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.