Stan przed­cu­krzy­co­wy to ostrze­że­nie od na­sze­go or­ga­ni­zmu, że nie ra­dzi so­bie ze spo­ży­wa­ny­mi przez nas cu­kra­mi. Jest to etap w roz­wo­ju cu­krzy­cy, któ­ry jesz­cze mo­że­my za­trzy­mać.

Stan przed­cu­krzy­co­wy, czy­li mó­wiąc krót­ko nie­pra­wi­dło­wa gli­ke­mia na czczo i/lub nie­pra­wi­dło­wa to­le­ran­cja glu­ko­zy.

Spis tre­ści:

1. Ob­ja­wy sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go
2. Przy­czy­ny sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go
3. Dia­gno­sty­ka
4. Kto jest naj­bar­dziej na­ra­żo­ny?
5. Stan przed­cu­krzy­co­wy – nor­my

Ob­ja­wy sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go

Do naj­częst­szych ob­ja­wów sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go na­le­żą:

• cią­głe zmę­cze­nie,
• sen­ność,
• na­głe pro­ble­my ze wzro­kiem,
• zwięk­sze­nie ape­ty­tu,
• czę­ste uczu­cie pra­gnie­nia.

Ale uwa­ga, nie są to ob­ja­wy cha­rak­te­ry­stycz­ne wy­łącz­nie dla sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go.

Przy­czy­ny sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go

Przy­czy­ny sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go są ta­kie same co dla cu­krzy­cy typu 2. Na­le­żą do nich: czyn­ni­ki ge­ne­tycz­ne w po­łą­cze­niu z czyn­ni­ka­mi śro­do­wi­sko­wy­mi.

Duży wpływ na roz­wój sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go mają bo­wiem oty­łość (zwłasz­cza gro­ma­dze­nie się tkan­ki tłusz­czo­wej na brzu­chu), nie­zdro­wa die­ta oraz nie­ak­tyw­ny tryb ży­cia.

Dia­gno­sty­ka

Dia­gno­sty­ka to pro­ste ba­da­nie krwi. Do sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go na­le­ży:

• nie­pra­wi­dło­wa gli­ke­mia na czczo, czy­li stę­że­nie glu­ko­zy we krwi po­bra­nej na czczo po­wy­żej 100,
• nie­pra­wi­dło­wa to­le­ran­cja glu­ko­zy stwier­dzo­na na pod­sta­wie do­ust­ne­go te­stu ob­cią­że­nia glu­ko­zą.

Or­ga­nizm „nie to­le­ru­je” spo­ży­cia tak du­żej ilo­ści cu­kru (75 g glu­ko­zy), trzust­ka nie ra­dzi so­bie z jego „spa­le­niem” i po 2 go­dzi­nach od po­bra­nia, za­miast spaść, to nadal wy­stę­pu­je we krwi w wy­so­kim stę­że­niu po­wy­żej 140 mg/dl, ale po­ni­żej 200 mg/dl.

Je­śli war­tość jest po­wy­żej 200 mg/dl, to wte­dy już roz­po­zna­je­my cu­krzy­cę.

Ba­da­nia wy­ko­nu­je­my po­bie­ra­jąc krew z żyły, ba­da­nie glu­ko­me­trem w dia­gno­sty­ce cu­krzy­cy i sta­nów przed­cu­krzy­co­wych jest nie­mia­ro­daj­ne.

War­to do­dać, że je­śli wy­nik jed­ne­go z ba­dań jest nie­pra­wi­dło­wy, zle­ca się dru­gie, by spraw­dzić, czy to nadal stan przed­cu­krzy­co­wy, czy już z cu­krzy­ca.

No i ostat­nie – nie­pra­wi­dło­wa gli­ke­mia na czczo i nie­pra­wi­dło­wa to­le­ran­cja glu­ko­zy mogą wy­stę­po­wać jed­no­cze­śnie.

Kto jest naj­bar­dziej na­ra­żo­ny na roz­wój sta­nu przed­cu­krzy­co­we­go lub cu­krzy­cy?

• oso­by z nad­wa­gą lub oty­ło­ścią,
• oso­by mało ak­tyw­ne fi­zycz­nie,
• oso­by z cu­krzy­cą wy­stę­pu­ją­cą w naj­bliż­szej ro­dzi­nie (ro­dzi­ce, ro­dzeń­stwo),
• oso­by z roz­po­zna­nym nad­ci­śnie­niem, hi­per­cho­le­ste­ro­le­mią, cho­ro­bą ser­ca,
• ko­bie­ty z roz­po­zna­nym ze­spo­łem po­li­cy­stycz­nych jaj­ni­ków,
• ko­bie­ty, któ­re uro­dzi­ły dziec­ko z masą po­wy­żej 4 kg,
• ko­bie­ty, któ­re prze­by­ły cu­krzy­cę cią­żo­wą.

W tych po­wyż­szych gru­pach kon­tro­l­ne ba­da­nie glu­ko­zy we krwi na­le­ży wy­ko­ny­wać co roku!

Stan przed­cu­krzy­co­wy – nor­my

Naj­waż­niej­sze o czym po­win­naś wie­dzieć: zmia­na na­wy­ków ży­wie­nio­wych, re­gu­lar­ne po­sił­ki, ogra­ni­cze­nie cu­krów pro­stych, wpro­wa­dze­nie ak­tyw­no­ści fi­zycz­nej, re­duk­cja masy cia­ła to wszyst­ko unor­mu­je stę­że­nie cu­kru we krwi i spo­wol­ni roz­wój cho­ro­by.

Prze­czy­taj rów­nież:

• Co to jest re­ti­no­pa­tia cu­krzy­co­wa?
• Mo­ni­to­ro­wa­nie le­cze­nia cu­krzy­cy