Sen czło­wie­ka nie jest sta­nem jed­no­rod­nym. Wy­róż­nia­my w nim dwie fazy: NREM i REM.

• REM to stan, w któ­rym wy­stę­pu­ją tzw. szyb­kie ru­chy ga­łek ocznych (ra­pid eye-mo­ve­ment) i mózg ge­ne­ru­je więk­szość ma­rzeń sen­nych.
• NREM to po pro­stu non-REM, czy­li sen, w któ­rym gał­ki oczne nie wy­ko­nu­ją szyb­kich ru­chów.

Przy­glą­da­jąc się struk­tu­rze snu wy­róż­nia­my w nim tzw. cy­kle, a każ­dy cykl po­dzie­lo­ny jest na tzw. sta­dia, któ­re wy­stę­pu­ją ko­lej­no po so­bie.

Przy­glą­da­jąc się struk­tu­rze snu wy­róż­nia­my w nim tzw. cy­kle, a każ­dy cykl po­dzie­lo­ny jest na tzw. sta­dia, któ­re wy­stę­pu­ją ko­lej­no po so­bie.

• Pierw­sze sta­dium, czy­li N1 to stan przej­ścio­wy mię­dzy czu­wa­niem a snem, w cza­sie któ­re­go część bodź­ców z oto­cze­nia może być jesz­cze przez nas od­bie­ra­na.
• Po nim na­stę­pu­je N2 – w tym sta­dium or­ga­nizm „zwal­nia ob­ro­ty” – spa­da tem­pe­ra­tu­ra cia­ła, ob­ni­ża się czę­stość od­de­chów i rytm ser­ca, świa­do­mość od­ci­na się od oto­cze­nia. W każ­dym cy­klu sta­dium N2 trwa oko­ło 20 mi­nut, ale su­ma­rycz­ne w tym sta­dium mózg spę­dza oko­ło po­ło­wę cał­ko­wi­te­go cza­su snu.
• N3 to sta­dium, w któ­rym wy­stę­pu­je sen głę­bo­ki, zwa­ny wol­no­fa­lo­wym. N3 sta­no­wi ok. 15-20% cy­klu snu. Jest to czas, w któ­rym or­ga­nizm naj­bar­dziej od­po­czy­wa i re­ge­ne­ru­je się. Spa­da ci­śnie­nie tęt­ni­cze, mię­śnie są roz­luź­nio­ne. Or­ga­nizm od­bie­ra tyl­ko bar­dzo sil­ne bodź­ce z oto­cze­nia, przez co z tej fazy snu naj­trud­niej jest się wy­bu­dzić.
• Po N3 przy­cho­dzi czas na REM – w tym sta­dium po­ja­wia się zde­cy­do­wa­na więk­szość na­szych ma­rzeń sen­nych. Uwa­ża się, że jest to faza snu zwią­za­na z za­pa­mię­ty­wa­niem na­by­tych in­for­ma­cji i umie­jęt­no­ści.

Cho­ciaż pod­glą­da­nie na wy­kre­sie jak prze­bie­ga­ła na­sza noc może wy­da­wać się przy­dat­ną cie­ka­wost­ką, to war­to jed­nak pod­kre­ślić, że póki co nie za­le­ca się wy­ko­rzy­sty­wa­nia apli­ka­cji re­je­stru­ją­cych sen w dia­gno­sty­ce za­bu­rzeń snu, ze wzglę­du na brak ich od­po­wied­niej we­ry­fi­ka­cji i brak ogól­nie przy­ję­tych stan­dar­dów. Nie ma pew­no­ści, czy dane z tych urzą­dzeń są do­kład­ne i czy mogą być przy­dat­ne w prak­ty­ce.

Co wię­cej, mogą być na­wet szko­dli­we, np. je­śli wska­żą, za mało snu głę­bo­kie­go da­nej nocy to nie­za­sad­nie za­czy­na­my się mar­twić o po­gor­sze­nie ja­ko­ści snu. Dla­te­go na­le­ży pod­cho­dzić do tych da­nych z re­zer­wą i przy­mru­że­niem oka.

Au­to­rem ar­ty­ku­łu jest lek. Ewa Droz­do­wicz-Ja­strzęb­ska, le­karz psy­chia­tra w trak­cie spe­cja­li­za­cji.

Źró­dło:

https://www.scien­ce­pho­to.com/me­dia/1172713/view/hyp­no­gram-of-a-ty­pi­cal-he­al­thy-adult