W cza­sie je­dze­nia cze­re­śni czy wi­śni, za­zwy­czaj wy­plu­wa­my pest­ki, ale cza­sem może się zda­rzyć, że kil­ka po­łknie­my. Szcze­gól­nie dzie­ciom trud­no jest wy­tłu­ma­czyć, że te pysz­ne owo­ce jemy bez pest­ki i po zje­dze­niu miąż­szu na­le­ży je po pro­stu wy­pluć. Ale je­śli się już zda­rzy, to czy pest­ki mogą być szko­dli­we?

Wnę­trze pest­ki za­wie­ra amig­da­li­nę, któ­ra jest gli­ko­zy­dem cy­ja­no­gen­nym – jest to sub­stan­cja che­micz­na, któ­ra or­ga­nizm prze­kształ­ca w tok­sycz­ny zwią­zek cy­ja­no­wo­dór.

W ca­łych nie­zmie­lo­nych pest­kach jego uwal­nia­nie jest zni­ko­me i nie jest nie­bez­piecz­ne dla czło­wie­ka. Pest­ka zje­dzo­na w ca­ło­ści prze­cho­dzi przez prze­wód po­kar­mo­wy i zo­sta­je w ca­ło­ści wy­da­lo­na.

Jed­nak dłu­gie żu­cie pe­stek lub ich po­gry­zie­nie spo­wo­du­je uwal­nia­nie się amig­da­li­ny z wnę­trza pest­ki. Wiec teo­re­tycz­nie za­tru­cie cy­jan­ka­mi po­cho­dzą­cy­mi z pe­stek owo­co­wych jest moż­li­we.

Tok­sycz­ność cy­jan­ku wy­stę­pu­je u lu­dzi przy daw­ce 0,5 – 3,5 mg na ki­lo­gram masy cia­ła.

Żeby ta­kie ilość do­star­czyć w pest­kach trze­ba ich zjeść cał­kiem dużo. Na przy­kład w na­sio­nach jabł­ka 3 mg amig­da­li­ny znaj­du­je się w 1 gra­mie na­sion, gdzie jed­no na­sio­no to oko­ło 0,7 g. Oczy­wi­ście nie­ca­ła amig­da­li­na zo­sta­je zmie­nio­na w cy­ja­no­wo­dór, po­nie­waż część związ­ku roz­kła­da się na glu­ko­zę i al­de­hyd ben­zo­eso­wy.

Je­śli jed­nak się zda­rzy, że spo­ży­je­my bar­dzo duże ilo­ści pe­stek, to ob­ja­wa­mi za­tru­cia cy­jan­ka­mi są bóle gło­wy, nud­no­ści, drgaw­ki, trud­no­ści w od­dy­cha­niu.

Amig­da­li­na wy­stę­pu­je nie tyl­ko w pest­kach wi­śni czy ja­błek, ale też w na­sio­nach pi­gwy po­spo­li­tej, pest­kach mo­re­li, brzo­skwi­ni, śliw­ki, grusz­ki.

W pest­kach mo­re­li wstę­pu­je oko­ło 14,4 mg/g amig­da­li­ny, w wi­śni 3,9 mg/g, a w brzo­skwi­ni 2,2 mg/g.