Z re­la­cji mamy od po­nad roku chło­piec „woła siku”, nie­ste­ty o wy­próż­nie­niu in­for­mu­je do­pie­ro po od­da­niu stol­ca. Czę­sto też bru­dzi bie­li­znę. Mama za­py­ta­na przez pe­dia­trę – ne­gu­je za­par­cia u chłop­ca.

Pe­dia­tra po­in­for­mo­wał mamę, że teo­re­tycz­nie chło­piec ma jesz­cze czas na sy­gna­li­zo­wa­nie po­trze­by od­da­nia stol­ca do 4. roku ży­cia, ale war­to się przyj­rzeć dziec­ku. Le­karz za­pro­po­no­wał też pro­wa­dze­nie przez ty­dzień dzien­nicz­ka wy­próż­nień oraz zgło­sze­nie się na wi­zy­tę oso­bi­stą – ce­lem ze­bra­nia do­kład­ne­go wy­wia­du i zba­da­nia dziec­ka.

Przy­kła­do­wy dzien­ni­czek wy­próż­nień

Po ty­go­dniu mama zgło­si­ła się z chłop­cem. Z dzien­nicz­ka wy­próż­nień wy­ni­ka­ło, że chło­piec od­da­wał sto­lec pra­wie co­dzien­nie, ra­czej twar­dy (1-2 wg ska­li) kil­ku­krot­nie wy­próż­nie­niu to­wa­rzy­szył ból, chło­piec nie zgła­szał po­trze­by od­da­nia stol­ca i zda­rza­ły się czę­ste epi­zo­dy bru­dze­nia bie­li­zny lub wręcz od­da­nia stol­ca w majt­ki.

W ba­da­niu przed­mio­to­wym pe­dia­tra stwier­dził pal­pa­cyj­nie wy­czu­wal­ne masy ka­ło­we w le­wym dole bio­dro­wym, i tym sa­mym po­twier­dził wy­su­nię­te wcze­śniej po­dej­rze­nie za­par­cia.

Umó­wił się z mamą, że za­nim skie­ru­je dziec­ko do ga­stro­lo­ga, roz­pocz­ną le­cze­nie za­par­cia. Roz­pi­sał daw­ko­wa­nie leku i umó­wił na te­le­po­ra­dę za ty­dzień.

Ko­lej­na wi­zy­ta le­kar­ska

Pod­czas kon­tro­l­nej po­ra­dy no­tat­ki pe­dia­try wy­glą­da­ły na­stę­pu­ją­co:

Te­le­po­ra­da. Kon­tro­la le­cze­nia za­par­cia.

• 1 dzień: 1,2
• 2 dzień: 4,5,5
• 3 dzień: 4
• 4 dzień: 5-6, 6
• 5 dzień: 7
• 6 dzień: 4
• 7 dzień: 4

Chło­piec za­czął zgła­szać chęć wy­próż­nie­nia. Poza pierw­szym dniem nie zgła­szał do­le­gli­wo­ści bó­lo­wych, nie ob­ser­wo­wa­no bru­dze­nia bie­li­zny.

Le­karz za­le­cił kon­ty­nu­ację le­cze­nia w zmniej­sza­ją­cych się daw­kach oraz na­stęp­ną kon­tro­lę za ko­lej­ny ty­dzień.

Jaki mo­rał z tej hi­sto­rii?

Za­par­cie czyn­no­ścio­we nie za­wsze daje ty­po­we i ja­sne dla ro­dzi­ców ob­ja­wy. Dość czę­sto dzie­ci z za­par­ciem mają pro­blem z bru­dze­niem bie­li­zny (zwią­za­nym z prze­cie­ka­niem stol­ca przez za­le­ga­ją­ce masy ka­ło­we), wstrzy­my­wa­niem wy­próż­nie­nia lub za­bu­rze­niem od­czu­wa­nia par­cia na sto­lec zwią­za­nym ze zmniej­sze­niem wraż­li­wo­ści re­cep­to­rów w bań­ce od­byt­ni­cy wsku­tek za­le­ga­nia mas ka­ło­wych.

Pa­mię­taj­cie, że przy­wró­ce­nie pra­wi­dło­wej funk­cji je­li­ta gru­be­go jest jed­nym z ko­niecz­nych ele­men­tów le­cze­nia za­par­cia czyn­no­ścio­we­go.

Prze­czy­taj wię­cej o za­par­ciach u dzie­ci.