W od­róż­nie­niu od ucha ze­wnętrz­ne­go (mał­żo­wi­na uszna i więk­sza część prze­wodu słu­cho­we­go), ucho środ­ko­we to prak­tycz­nie bło­na bę­ben­ko­wa i to, co znaj­du­je się po jej we­wnętrz­nej stro­nie – jama bę­ben­ko­wa i ko­stecz­ki słu­cho­we. Czy­li tak na­praw­dę już w środ­ku gło­wy.

W pra­wi­dło­wych wa­run­kach jama ta (za­wie­ra­ją­ca ko­stecz­ki słu­cho­we), nie ko­mu­ni­ku­je się ze świa­tem ze­wnętrz­nym przez prze­wód słu­cho­wy (ucho w po­tocz­nym zna­cze­niu) a przez trąb­kę słu­cho­wą. Trąb­ka ta, zwa­na in­a­czej trąb­ką Eu­sta­chiu­sza, to prze­wód łą­czą­cy ucho środ­ko­we z no­so­gar­dłem.

Za­pa­le­nie ucha środ­ko­we­go jest naj­czę­ściej po­prze­dzo­ne wi­ru­so­wym nie­ży­tem nosa, czy­li po pro­stu ka­ta­rem. Jest to zwią­za­ne z dwo­ma me­cha­ni­zma­mi.

1. Obec­ność wi­ru­sów sprzy­ja ko­lo­ni­za­cji tej oko­li­cy przez bak­te­rie.
2. Po­wo­du­je obrzęk nie tyl­ko bło­ny ślu­zo­wej nosa, ale i trąb­ki słu­cho­wej, co pro­wa­dzi do za­bu­rze­nia jej funk­cji.

Dzię­ki temu drob­no­ustro­jom ła­twiej prze­do­stać się do jamy bę­ben­ko­wej, a do­dat­ko­wo moż­na po­wie­dzieć, że trąb­ka się nie­ja­ko za­ty­ka, ogra­ni­cza­jąc do­pływ po­wie­trza do jamy bę­ben­ko­wej.

Im mniej­sze dziec­ko, tym trąb­ka jest krót­sza i węż­sza, a więc tym ła­twiej o jej za­tka­nie i za­bu­rze­nie funk­cji.

Prze­czy­taj wię­cej o ostrym za­pa­le­niu ucha u dzie­ci.