Cu­krzy­ca to cho­ro­ba, któ­ra nie zna li­to­ści. We­dług naj­now­szych da­nych WHO (Świa­to­wa Or­ga­ni­za­cja Zdro­wia) – na świe­cie żyje z nią już 537 mln lu­dzi. Alar­mu­ją­ce jest też to, że licz­ba ta sta­le ro­śnie. Nic więc dziw­ne­go, że wie­lu pa­cjen­tów z na­dzie­ją wy­pa­tru­je prze­ło­mu, któ­ry zmie­ni ich ży­cie.

Oczy­wi­ście zmia­ny i w przy­pad­ku cu­krzy­cy typu 2 od wie­lu lat po­ja­wia­ją się co­raz lep­sze wia­do­mo­ści. Na­ukow­cy wal­czą, by leki były sku­tecz­niej­sze i by zmniej­sza­ły ry­zy­ko po­wi­kłań.

Triumf flo­zyn

Na­zwa może nie­co ta­jem­ni­cza, ale flo­zy­ny to mer­ce­des kla­sy S wśród no­wych le­ków prze­ciw­cu­krzy­co­wych. Co jest w nich tak wy­jąt­ko­we­go? Ich dzia­ła­nie po­le­ga na wchła­nia­niu glu­ko­zy w ner­kach i dzię­ki temu aż 90% glu­ko­zy jest wy­da­la­ne i nie wchła­nia się zwrot­nie (przez co stę­że­nie cu­kru we krwi jest mniej­sze).

Ale to nie wszyst­ko…

Mocz ma tu siłę ra­że­nia, im go wię­cej tym le­piej. Leki te po­wo­du­ją nie­co zwięk­szo­ne wy­da­la­nie mo­czu, co skut­ku­je nie­znacz­nym – ale wi­docz­nym w po­mia­rach – ob­ni­że­niem ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go. No i do tego mamy (tak uwiel­bia­ny przez re­kla­mę te­le­wi­zyj­ną) sku­tek ubocz­ny w po­sta­ci zmniej­sze­nia masy cia­ła.

Flo­zy­ny z jesz­cze jed­ne­go po­wo­du są tak en­tu­zja­stycz­nie przyj­mo­wa­ne w te­ra­pii cu­krzy­cy. Oka­zu­je się bo­wiem, że po­pra­wia­ją rów­nież pa­ra­me­try u cho­rych z prze­wle­kłą nie­wy­dol­no­ścią ser­ca (z ob­ni­że­niem tzw. frak­cji wy­rzu­to­wej) i u cho­rych z nie­wy­dol­no­ścią ne­rek. Wy­obraź­cie so­bie, że wy­ni­ki te były tak obie­cu­ją­ce, że za­sko­czy­ły sa­mych na­ukow­ców!

Ta in­for­ma­cja za­słu­gu­je na news dnia: flo­zy­ny (da­pa­gli­flo­zy­na, em­pa­gli­flo­zy­na) zna­la­zły się w wy­tycz­nych 2021 r. Eu­ro­pej­skie­go To­wa­rzy­stwa Kar­dio­lo­gicz­ne­go do­ty­czą­cych nie­wy­dol­no­ści ser­ca.

• Obec­nie są za­le­ca­ne u pa­cjen­tów z prze­wle­kłą nie­wy­dol­no­ścią ser­ca w celu zmniej­sze­nia ilo­ści ho­spi­ta­li­za­cji spo­wo­do­wa­nych za­ostrze­nia­mi cho­ro­by i zmniej­sze­nia ry­zy­ka zgo­nu z po­wo­du cho­ro­by.

• Za­le­ce­nia do­ty­czą póki co pa­cjen­tów z ob­ni­żo­ną (po­ni­żej 40%) frak­cją wy­rzu­to­wą, czy­li pa­cjen­tów z cięż­szą po­sta­cią nie­wy­dol­no­ści ser­ca.

• Ale to się może za chwi­lę zmie­nić, bo w ko­lej­nych ba­da­niach już za­uwa­żo­no niż­szą śmier­tel­ność i mniej ho­spi­ta­li­za­cji przy sto­so­wa­niu em­pa­gli­flo­zy­ny u pa­cjen­tów z za­cho­wa­ną frak­cją wy­rzu­to­wą le­wej ko­mo­ry (do 65%).

Źró­dło:

2021 ESC Gu­ide­li­nes for the dia­gno­sis and tre­at­ment of acu­te and chro­nic he­art fa­ilu­re: De­ve­lo­ped by the Task For­ce for the dia­gno­sis and tre­at­ment of acu­te and chro­nic he­art fa­ilu­re of the Eu­ro­pe­an So­cie­ty of Car­dio­lo­gy (ESC) With the spe­cial con­tri­bu­tion of the He­art Fa­ilu­re As­so­cia­tion (HFA) of the ESC