Czy wiesz, dla­cze­go re­gu­lar­ne przyj­mo­wa­nie le­ków jest tak waż­ne i dla­cze­go war­to o tym edu­ko­wać rów­nież oso­by star­sze?

Prze­cięt­ny se­nior przyj­mu­je co­dzien­nie oko­ło sied­miu róż­nych le­ków (za­rów­no prze­pi­sa­nych na re­cep­tę, jak i tych do­stęp­nych bez re­cep­ty), nic więc dziw­ne­go, że może być mu trud­no je za­pa­mię­tać i po­praw­nie daw­ko­wać.

Nie­ste­ty bar­dzo czę­sto Twój bli­ski za­po­mi­na też, że re­gu­lar­ne przyj­mo­wa­nie le­ków w istot­ny spo­sób wpły­wa na sku­tecz­ność te­ra­pii, utrzy­ma­nie do­bre­go sta­nu zdro­wia oraz re­duk­cję ry­zy­ka ho­spi­ta­li­za­cji z po­wo­du za­ostrze­nia cho­ro­by.

Oczy­wi­ście te­raz nie cho­dzi o to, że­byś wczu­ła się w rolę pro­fe­so­ra me­dy­cy­ny i wpro­wa­dzi­ła su­ro­wy re­żim w ro­dzi­nie. War­to byś mia­ła świa­do­mość, że przy­czyn dla­cze­go tak się dzie­je może być na­praw­dę wie­le:

• zwy­czaj­nie za­po­mi­na, jest nadal dość ak­tyw­ny, „wszę­dzie go peł­no” i nie w gło­wie mu sa­mo­dy­scy­pli­na le­ko­wa,
• od­sta­wie­nie leku po­pra­wi­ło jego sa­mo­po­czu­cie i te­raz jest „świę­cie” prze­ko­na­ny, że leki mu tyl­ko szko­dzą,
• szyb­ko się pod­dał, bo nie za­uwa­żył na­tych­mia­sto­we­go efek­tu leku,
• dzia­ła­nie leku jest dla nie­go uciąż­li­we lub lek ma nie­ak­cep­to­wal­ne skut­ki ubocz­ne (tak jest czę­sto przy le­kach od­wad­nia­ją­cych, pa­cjen­ci po­mi­ja­ją daw­kę, gdy mu­szą wyjść z domu),
• lek jest dla nie­go za dro­gi. To nie­ste­ty dość czę­sty pro­blem w kar­dio­lo­gii. Pa­cjen­ci bio­rą tyl­ko po­ło­wę dzien­nej daw­ki leku prze­ciw­za­krze­po­we­go, bo wte­dy star­cza im na dłu­żej, a przy ta­kim daw­ko­wa­niu lek jest zwy­czaj­nie nie­sku­tecz­ny.

Dość teo­rii, czas na prak­ty­kę.

Co za­tem mo­żesz zro­bić, by po­pra­wić efek­tyw­ność i re­gu­lar­ność sto­so­wa­nia le­ków przez bli­skie­go Ci se­nio­ra?

• przede wszyst­kim po­wtórz mu jak, waż­ne jest dla Cie­bie jego zdro­wie i jak bar­dzo za­le­ży Ci, by o sie­bie dbał,
• na spo­koj­nie po­sta­raj się wy­tłu­ma­czyć, czym może gro­zić nie­sto­so­wa­nie le­ków lub brak re­gu­lar­no­ści,
• war­to mu pod­po­wie­dzieć, by po­wią­zał przyj­mo­wa­nie le­ków z co­dzien­ną ru­ty­ną, taką jak my­cie zę­bów, przy­go­to­wy­wa­nie się do snu, porą po­sił­ku,
• może po­moc­ne wy­da­dzą się ta­be­le z roz­pi­sa­ny­mi daw­ka­mi i ru­brycz­ka­mi na za­zna­cze­nie czy dany lek zo­stał przy­ję­ty,
• spre­zen­tuj mu po­jem­nik na leki. To nie­dro­gi „ga­dżet” – do­stęp­ne są opa­ko­wa­nia dzien­ne i ty­go­dnio­we z po­dział­ką na pory dnia. Kie­dy bę­dzie po­sia­dał ta­kie po­jem­ni­ki, To­bie ła­twiej bę­dzie spraw­dzić np. wie­czo­rem czy przy­jął wszyst­kie leki,
• je­śli masz taką moż­li­wość – po­kryj kosz­ty czę­ści le­ków. Nie­ste­ty nie wszyst­kie pre­pa­ra­ty są re­fun­do­wa­ne lub dar­mo­we, nie­któ­re, szcze­gól­nie te no­wo­cze­sne mają wy­so­kie ceny, czę­sto prze­kra­cza­ją­ce moż­li­wo­ści fi­nan­so­we se­nio­rów.