Cho­ro­by ser­ca przy­pi­sy­wa­ne są płci mę­skiej, wszyst­ko dla­te­go że do­się­ga­ją nas za­zwy­czaj 10 lat póź­niej niż męż­czyzn. Wy­ni­ka to m.in. z fak­tu, że do mo­men­tu po­ja­wie­nia się me­no­pau­zy, je­ste­śmy chro­nio­ne przez es­tro­ge­ny i to wła­śnie one ha­mu­ją roz­wój miaż­dży­cy i chro­nią na­sze na­czy­nia przed sta­nem za­pal­nym.

Ale czy wie­cie, że do­pie­ro pod ko­niec XX wie­ku za­czę­to uży­wać po­ję­cia „ko­bie­cej kar­dio­lo­gii” i od tego mo­men­tu bacz­nie ob­ser­wo­wać róż­ni­ce w prze­bie­gu tych cho­rób u róż­nych płci?

Szach mat, czy to ozna­cza, że dzię­ki mat­ce na­tu­rze mamy znacz­nie sil­niej­sze za­so­by zdro­wot­ne niż męż­czyź­ni?

Ba­da­nia rze­czy­wi­ście po­twier­dza­ją, że męż­czyź­ni i ko­bie­ty cho­ru­ją in­a­czej, ale te wia­do­mo­ści tyl­ko po­ło­wicz­nie są dla nas do­bre. Nie­ste­ty my, ko­bie­ty czę­ściej umie­ra­my z po­wo­du cho­rób ser­co­wo-na­czy­nio­wych.

Sprawdź, czy znaj­du­jesz się w gru­pie ry­zy­ka:

A gdy „boli ser­ce” – zaj­rzyj do ar­ty­ku­łu na te­mat cho­ro­by wień­co­wej.