Cu­kier, któ­ry na co dzień sto­su­je­my w kuch­ni to sa­cha­ro­za, czy­li dwu­cu­kier skła­da­ją­cy się glu­ko­zy i fruk­to­zy. Wy­twa­rza­ny jest z bu­ra­ków cu­kro­wych lub z trzci­ny cu­kro­wej.

Bia­ły cu­kier otrzy­mu­je­my się w pro­ce­sie ra­fi­na­cji (oczysz­cza­nia), czy­li od­dzie­la­nia me­la­sy. Cu­kier brą­zo­wy to cu­kier, w któ­rym po­zo­sta­wio­no nie­wiel­ki do­da­tek me­la­sy albo do­da­no kar­me­lu (me­la­sa jest brą­zo­wa, dla­te­go brą­zo­wy cu­kier jest brą­zo­wy).

Moż­na też ku­pić cu­kier brą­zo­wy nie­ra­fi­no­wa­ny, czy­li taki któ­ry nie zo­stał pod­da­ny oczysz­cza­niu. Za­wie­ra on wię­cej skład­ni­ków mi­ne­ral­nych niż cu­kier ra­fi­no­wa­ny, ale nadal jest tym sa­mym nie­zdro­wym cu­krem, bo to tyl­ko sa­cha­ro­za.

Cu­kier bia­ły i brą­zo­wy róż­nią się sma­kiem, jed­nak ich ka­lo­rycz­ność jest nie­mal iden­tycz­na. Dla­te­go wpro­wa­dze­nie do die­ty cu­kru brą­zo­we­go za­miast cu­kru bia­łe­go, a spo­ży­wa­nie go w do­kład­nie tych sa­mych ilo­ściach nic nie da.

Zdro­we bę­dzie ogra­ni­cze­nie ilo­ści spo­ży­wa­ne­go cu­kru nie­za­leż­nie od jego ko­lo­ru. Nie­sło­dze­nie na­po­jów (wy­pi­ja­nie nie­słod­kiej kawy czy her­ba­ty), uni­ka­nie słod­kich wy­pie­ków, ogra­ni­cze­nie ilo­ści do­da­wa­ne­go cu­kru do de­se­rów.

No i na ko­niec nie by­ła­bym sobą, gdy­bym Wam nie przy­po­mnia­ła – spo­ży­wa­nie zbyt du­żej ilo­ści cu­krów sprzy­ja wy­stą­pie­niu:

• oty­ło­ści,
• cu­krzy­cy typu 2,
• cho­rób ser­ca,
• próch­ni­cy zę­bów!

War­to czy­tać ety­kie­ty pro­duk­tów, by mieć świa­do­mość, jak dużo cu­kru jest do­da­wa­ne do żyw­no­ści, a przez to sta­rać się eli­mi­no­wać z die­ty nie­zdro­we, prze­sło­dzo­ne pro­duk­ty.