Nie­trzy­ma­nie mo­czu to nie­kon­tro­lo­wa­ny, nie­za­leż­ny od woli wy­ciek mo­czu. Jest bar­dzo do­kucz­li­wy, czę­sto wsty­dli­wy dla wie­lu ko­biet, po­wo­du­je pro­ble­my hi­gie­nicz­ne, może po­wo­do­wać ogra­ni­cze­nie przez ko­bie­tę kon­tak­tów to­wa­rzy­skich. To ob­jaw za­wsze nie­pra­wi­dło­wy, któ­ry wy­ma­ga kon­tro­li le­kar­skiej.

Kło­po­ty z kon­tro­lo­wa­niem od­da­wa­nia mo­czu mogą po­ja­wić się w wie­ku roz­rod­czym, lecz ich czę­stość wzra­sta w okre­sie po­me­no­pau­zal­nym.

Czę­stość nie­trzy­ma­nia mo­czu u ko­biet w wie­ku 30-39 lat wy­no­si oko­ło 12%, w wie­ku roz­rod­czym ogó­łem 36%, a w okre­sie me­no­pau­zy 60%.

Spis tre­ści:

1. Ob­ja­wy nie­trzy­ma­nia mo­czu
2. Czyn­ni­ki ry­zy­ka
3. Typy nie­trzy­ma­nia mo­czu
4. Do ja­kie­go le­ka­rza się udać?
5. Le­cze­nie nie­trzy­ma­nia mo­czu

Ob­ja­wy nie­trzy­ma­nia mo­czu

O co cho­dzi z tym nie­trzy­ma­niem mo­czu? De­fi­ni­cja mówi, że to nie­kon­tro­lo­wa­ny wy­ciek mo­czu, nie­za­leż­ny od na­szej woli. Mo­żesz go do­świad­czać np. pod­czas kasz­lu śmie­chu lub wy­sił­ku fi­zycz­ne­go i nie je­steś w sta­nie go po­wstrzy­mać, mimo usil­nych sta­rań.

Ta­kie sy­tu­acje czę­sto upo­śle­dza­ją co­dzien­ne funk­cjo­no­wa­nie, ogra­ni­cza­ją kon­tak­ty to­wa­rzy­skie i są po­wo­dem wsty­du dla wie­lu ko­biet.

Część ko­biet musi pla­no­wać wyj­ścia z domu, wie­dzieć gdzie do­kład­nie w dro­dze do pra­cy jest to­a­le­ta, po­nie­waż od­czu­wa­ją czę­ste i sil­ne par­cia oraz przy­mus od­da­nia nie­wiel­kiej ilo­ści mo­czu w dzień ale tak­że w nocy, co unie­moż­li­wia wy­po­czy­nek.

Ja­kie są czyn­ni­ki ry­zy­ka nie­trzy­ma­nia mo­czu?

Nie­ste­ty jed­nym z głów­nych po­wo­dów trud­no­ści z kon­tro­lą mik­cji jest wiek, prze­by­te cią­że i po­ro­dy si­ła­mi na­tu­ry, zwłasz­cza licz­ne oraz du­żych dzie­ci (u oko­ło 30% ko­biet w pierw­szych 3 mie­sią­cach po po­ro­dzie wy­stę­pu­je nie­trzy­ma­nie mo­czu).

Wpływ mają tak­że za­bie­gi gi­ne­ko­lo­gicz­ne, oty­łość, cho­ro­by prze­wle­kłe prze­bie­ga­ją­ce z kasz­lem, prze­wle­kłe za­par­cia i przyj­mo­wa­nie nie­któ­rych le­ków.

Typy nie­trzy­ma­nia mo­czu

Nie­trzy­ma­nie mo­czu mo­że­my po­dzie­lić na typy:

• Wy­sił­ko­we nie­trzy­ma­nie mo­czu – zwią­za­ne z kasz­lem lub pra­cą fi­zycz­ną, cha­rak­te­ry­stycz­ne dla nie­go jest od­da­wa­nie nie­wiel­kich ilo­ści mo­czu w związ­ku z wy­sił­kiem fi­zycz­nym.
• Po­stać nie­trzy­ma­nia mo­czu zwią­za­na z par­cia­mi na­glą­cy­mi – tu­taj od­da­nie mo­czu po­prze­dza sil­ne uczu­cie par­cia na mocz, czę­sto­mocz i bu­dze­nie się w nocy mi­ni­mum 2 x, aby udać się do to­a­le­ty.
• Wy­stę­pu­je tak­że po­stać mie­sza­na wy­żej wy­mie­nio­nych za­bu­rzeń, gdzie nie­trzy­ma­nie mo­czu czę­ścio­wo wy­ni­ka z wy­sił­ku a czę­ścio­wo z parć na­glą­cych.

Ist­nie­ją tak­że rzad­sze przy­czy­ny nie­trzy­ma­nia mo­czu, wy­ma­ga­ją­ce już spe­cja­li­stycz­nej dia­gno­sty­ki.

Do ja­kie­go le­ka­rza się udać przy nie­trzy­ma­niu mo­czu?

Z po­wo­du kło­po­tów z nie­trzy­ma­niem mo­czu po­win­naś zgło­sić się do gi­ne­ko­lo­ga. Pod­czas roz­mo­wy zbie­rze on wy­wiad na te­mat Two­ich do­le­gli­wo­ści i naj­czę­ściej już na tym eta­pie bę­dzie w sta­nie okre­ślić, do któ­re­go typu nie­trzy­ma­nia mo­czu na­le­żysz.

Na­stęp­nie prze­pro­wa­dzi ba­da­nie gi­ne­ko­lo­gicz­ne, USG na­rzą­du rod­ne­go, czę­sto zle­ci wy­ko­na­nie ba­da­nia ogól­ne­go mo­czu i po­sie­wu mo­czu, aby wy­klu­czyć inne
przy­czy­ny Two­ich kło­po­tów.

Bar­dzo praw­do­po­dob­ne, że po­pro­si Cię o pro­wa­dze­nie dzien­nicz­ka mik­cji, czy­li no­to­wa­nia przez min. 3 dni czę­sto­ści od­da­wa­nia mo­czu, oko­licz­no­ści nie­trzy­ma­nia mo­czu oraz ob­ję­to­ści od­da­ne­go mo­czu, mo­żesz przyjść już z ta­kim dzien­nicz­kiem na wi­zy­tę.

Le­cze­nie nie­trzy­ma­nia mo­czu

Po­cząt­ko­we le­cze­nie nie­trzy­ma­nia mo­czu, ale też pro­fi­lak­ty­ka po­le­ga przede wszyst­kim na mo­dy­fi­ka­cji sty­lu ży­cia, czy­li:

• re­duk­cji masy cia­ła,
• re­gu­lar­ne­go wy­ko­ny­wa­nia ćwi­czeń wzmac­nia­ją­cych dno mied­ni­cy,
• zwal­cza­niu za­parć.

Istot­ne jest wcze­sne roz­po­zna­nie za­bu­rzeń sta­ty­ki na­rzą­du rod­ne­go, dzię­ki cze­mu moż­li­we jest le­cze­nie za­cho­waw­cze.

W przy­pad­ku wy­sił­ko­we­go nie­trzy­ma­nia mo­czu, na­stęp­nym eta­pem jest le­cze­nie ope­ra­cyj­ne – za­kła­da­nie taśm pod­cew­ko­wych. Na­to­miast nie­trzy­ma­nie mo­czu wy­wo­ła­ne par­cia­mi na­glą­cy­mi le­czy się far­ma­ko­lo­gicz­nie.

Pa­mię­taj, że w pro­ce­sie le­cze­nia istot­na jest kon­sul­ta­cja z fi­zjo­te­ra­peu­tą uro­gi­ne­ko­lo­gicz­nym, któ­ry po zba­da­niu pa­cjent­ki, po­ka­że a na­stęp­nie sko­ry­gu­je po­praw­ność wy­ko­ny­wa­nych ćwi­czeń. Do­stęp­nych jest tak­że wie­le urzą­dzeń po­zwa­la­ją­cych kon­tro­lo­wać po­praw­ność ćwi­czeń dna mied­ni­cy.

Pro­wadź zdro­wy tryb ży­cia, ćwicz mię­śnie dna mied­ni­cy, aby unik­nąć lub cho­ciaż ogra­ni­czyć ry­zy­ko nie­trzy­ma­nia mo­czu.

Prze­czy­taj wię­cej o ćwi­cze­niach mię­śni dna mied­ni­cy.

Nie­trzy­ma­nie mo­czu zo­sta­ło uzna­ne przez WHO za je­den z naj­waż­niej­szych ogól­no­świa­to­wych pro­ble­mów XXI w., ale moż­li­we jest jego le­cze­nie.

Źró­dła:

• „Uro­gi­ne­ko­lo­gia” Ewa Barcz;
• „Uro­gi­ne­ko­lo­gia al­go­ryt­my po­stę­po­wa­nia te­ra­peu­tycz­ne­go” Mar­cin Jóź­wiak, Pa­weł Szy­ma­now­ski;
• „Uro­gi­ne­ko­lo­gia” Wło­dzi­mierz Ba­ra­now­ski, Ar­tur Ro­gow­ski;
• „Gi­ne­ko­lo­gia” Grze­gorz Brę­bo­ro­wicz.